Doel bereikt

Dat klinkt goed, doel bereikt. En zo voelt het ook. Aan het begin van het jaar ben ik deze blog begonnen omdat ik mezelf de tijd wilde geven uit te vinden wat het nu echt was wat ik wilde. Ik wist het even niet meer. Niet zo handig als je bijna aan het eind van je studie bent. Of misschien juist wel, maakt ook niet uit. Ik heb vanaf januari allerlei dingen ondernomen. Ben naar workshops geweest die me interessant leken, ben netwerkbijeenkomsten gaan bezoeken, heb veel nieuwe mensen leren kennen, heb leren twitteren, bloggen en websites bouwen en ... nog heel veel meer. Door al deze activiteiten die ik heb ondernomen heb ik mezelf goed leren kennen, flink wat zelfvertrouwen opgebouwd en ik heb het gevoel dat ik nu op een punt gekomen ben dat ik weet wat ik wil.


De laatste weken heb ik een paar intensieve gesprekken gevoerd waarin voor mij duidelijk werd welke kant het op moest gaan. Ik had het gevoel dat ik alle puzzelstukjes wel bij elkaar had. Voor de droombaanreis moest ik mijn ideale functieprofiel beschrijven. En laat dat nou juist zijn wat me aangeboden wordt. Dan is het niet meer moeilijk om van al die losse stukjes een compleet plaatje te maken. Er kwam een heel rustig gevoel over me. Ik weet wat mijn startpunt is. Dat voelt goed!


Door alle opgedane ervaringen, de mailtjes van Marijn, van "Marijn is klaar met werken", en het reflectie onderdeel van de opleiding is helder geworden wat ik graag wil doen. Ik wil aan de slag als HR-professional. Niet binnen een organisatie maar als extern adviseur. Ik richt me samen met de organisaties waar ik voor ga werken op de toekomst. Jammer genoeg betekent dat dat ik de plannen voor MijnDroomfabriek in een ander jasje moet gieten. De fysieke locatie waar ik een tijd mee bezig ben geweest moet ik laten schieten. Ik kan niet alles tegelijk. Maar MijnDroomfabriek blijft wel bestaan. Dat blijft de plek waar ik droom, waar ik werk aan nieuwe producten, waar ik workshops en presentaties ga organiseren en waar ik mensen wil verbinden en inspireren. MijnDroomfabriek wordt een van mijn bedrijven.


Naast MijnDroomfabriek richt ik nog een bedrijf op. De naam weet ik nog niet, het wordt in elk geval iets met mijn naam erin. Rian Crins.......(vul maar aan). Hier ga ik aan de slag als HR-professional, wel vanuit mijn eigen(wijze) visie maar meer vanuit weten en kennis en kunde dan vanuit dromen. Dit ga ik samen met 2 andere professionals doen. Samen gaan we ons richten op het midden en klein bedrijf. De eerste plannetjes zijn al gesmeed en ik heb er heel erg veel zin in. 


De noodzaak voor deze blog vervalt hiermee. Het schrijven heeft me geholpen bij het vinden van mijn startpunt. Ik weet nu hoe ik ga beginnen. Dat betekent niet dat ik stop met dromen of bloggen. Deze manier van werken is me goed bevallen en wil ik ook voortzetten maar wel op een andere plek. Op www.mijndroomfabriek.nl ga ik verder met dromen. Dromen over een betere wereld en hoe ik mijn bijdrage hieraan kan leveren. @MijnDroomtweets twittert hierover.
Op www.riancrins.nl ga ik starten met mijn HR-stuk. De domeinnaam is geregistreerd, de site moet ik nog bouwen. Ook op deze plek ga ik bloggen maar dan over zaken die te maken hebben met Het Nieuwe Werken, Sociale Innovatie en andere HR-gerelateerde onderwerpen. Daar ga ik ook over twitteren en dat doe ik onder de naam @RianCrins. Voorlopig zal het nog wel even door elkaar lopen maar dat komt wel goed.


Tja, dat was het dan op deze plek. Bedankt voor het meelezen en meeleven en tot gauw!

Bubbles!

Yes! Het is gelukt. Woensdagavond had ik mijn eindgesprek voor de opleiding Personeel en Arbeid. De hele dag kriebels in mijn buik. Het zal wel goed gaan maar toch spannend. En het ging goed. Om kwart over acht mocht ik eindelijk mijn zegje komen doen en om 10 voor negen kwam het verlossende antwoord: Geslaagd! Ze waren erg tevreden over mijn gesprek, vonden dat ik de zaken goed onderbouwde en stelden prijs op mijn eigen(wijze) visie. Ze waardeerden dit met een 9! Wauw, die had ik niet zien aankomen en wat leuk om te ervaren dat ik er nog net zo blij mee kan zijn als tijdens mijn middelbare schooltijd.


Samen met de 3 andere aanwezige medestudenten hebben we dit natuurlijk gevierd. Wat waren en zijn we blij. Het voelt zo heerlijk om een 4 jarige Hbo-opleiding af te kunnen sluiten met een goed resultaat. Het is klaar. Wat zullen we een vrije tijd krijgen de komende tijd. Onvoorstelbaar. Helaas geen bubbles op school maar wel een roseetje. Vandaag ga ik op zoek naar een fles bubbles om te proosten om deze prestatie. Na mijn vwo-diploma in 1990 nu ook eindelijk dat Hbo-papiertje. Ik ben er trots op en de hele wereld mag het weten!


Gisteravond hebben we gehoord dat ook de 3 studenten die gisteren het gesprek hadden geslaagd zijn. Super!

Gert, Ien, Rilana, Sonja, Maurice en Sandra vanaf deze plek van harte gefeliciteerd! Deze droom hebben we met z’n allen toch maar mooi waar gemaakt!

Prachtig mooie dag!

Wat een prachtig mooie dag. Met dat liedje werd ik vanmorgen wakker. Daniël Lohues zong het speciaal voor mij. Want het is inderdaad een prachtig mooie dag. Niet alleen vandaag maar al vele dagen achter elkaar. Wat is het toch een goed besluit geweest om dit jaar aan de slag te gaan met mezelf. En wat fijn dat ik hier alle ruimte voor krijg! Ik heb dit jaar meer meegemaakt, meer mensen gesproken en meer activiteiten ondernomen dan normaal gebeurt in een jaar. En ik geniet hier met volle teugen van. Heb ook steeds meer het idee dat ik daar kom waar ik wil zijn. Dicht bij mezelf.


Vorig weekend ben ik naar de masterclass van David de Kock geweest, Succes door eigen creatie. Het was een inspirerend, indrukwekkend mooi weekend. David is een enthousiaste spreker die mensen graag meeneemt in zijn verhaal. We zijn dat weekend intensief bezig geweest met onze dromen en de blokkades die je voelt om zo'n droom waar te maken. Iedereen heeft zijn eigen verhaal en dat maakt het ook wel heel intens. Je voelt de energie in de zaal, heel bijzonder. Verder heb ik er van meegenomen dat ik vooral niet de klein moet denken. "Mensen overschatten wat ze op korte termijn kunnen bereiken maar onderschatten wat ze op lange termijn kunnen bereiken." Daar zit wat in, dus ik werk nu aan een grote Droomfabriek en deel het dan op in kleinere hapklare brokken.


Want MijnDroomfabriek gaat er komen! Het wordt langzaam maar zeker steeds concreter. Als alles meezit wordt het al meteen een fysieke locatie waar mensen elkaar kunnen ontmoeten! Hiermee ga ik de komende 2 weken keihard aan de slag. Dit doel heb ik me gesteld in de droombaanreis die ik aan het maken ben. Ik werd aangemoedigd door Huub van Zwieten en dat geeft natuurlijk vleugels. En die heb ik ook wel nodig want het wordt nog hard werken, zeker de financiële onderbouwing en het echt concreet maken van mijn plannen vind ik een lastige stap. In een gesprek met Harm Wiertz van Wiertz Personeelsdiensten hebben we hier gisteren over gespard. De plannen zijn er al maar nu moet het concreet worden. Het doel is tenslotte wel dat ik er een leuke boterham aan kan verdienen. Werk genoeg dus. En wat heerlijk om te ervaren dat mensen graag met je mee willen denken en willen helpen.


Dus ja, op deze prachtig mooie dag ben ik blij met alle prachtig mooie ervaringen die ik mee mag maken. Het is geweldig te ervaren wat er gebeurt als je buiten je eigen kader kijkt en net een andere stap zet dan je normaal zou doen. Daar stond toevallig, bestaat toeval?, nu ook een stuk over geschreven in Psychologie Magazine. Ik stel je voor het artikel te lezen en laat je dag of week eens wat meer door het toeval bepalen en geniet van wat er gebeurd. Mij heeft het al veel gebracht dit jaar en ik gun ook jou zo'n prachtervaring!

Marco en Claudia

Lang niet geschreven, tenminste niet op deze plek. Nu weer even hoog tijd om juist vanaf deze plek te schrijven. Er gebeurt zo veel de laatste tijd!


Vorige week vrijdag ben ik met man en dochter naar Arnhem geweest waar we genoten hebben van het concert van Marco Borsato. Het was geweldig. Voor onze dochter was het de eerste keer dat ze mee mocht en ze vond het super. Ze was al helemaal enthousiast over de wave die voorafgaand aan het concert door het stadion ging. Wauw, dat was gaaf. Ook het concert zelf vond ze super. Waar ik me wat meezingen betreft moest beperken tot een stukje van het refrein zong zij de liedjes van voor tot achter mee. Toch grappig als zo'n 9-jarige zo hard mee is aan het brullen. Het was een geweldig mooie ervaring zo met zijn drieën.


Gisteren had ik al weer zo'n mooie ervaring. Claudia de Breij was met haar voorstelling Hete Vrede in Roermond. Wat een mooie voorstelling. "Wat deed jij tijdens de Hete Vrede?" Een vraag die tot nadenken stemt. Wat doe ik om de wereld leefbaar en een beetje mooier te maken? Deze vraag bleef terug komen tijdens de voorstelling. Dat klinkt heel zwaar maar dat was zeker niet zo.  We hebben echt gelachen, genoten van haar liedjes en van de goede muzikanten. Een topavond!


Fijne onderbreking ook van het schrijven aan de laatste schoolopdracht. Het valt niet mee om me nog bezig te houden met de Reflective Practioner, zoals het genoemd wordt. Reflecteren over mijn ontwikkeling in de afgelopen vier jaar. Er is veel gebeurd en dus genoeg te schrijven maar de schwung is er een beetje uit bij mij. Ik ben er eigenlijk al klaar mee. Tja, dat wat ze zeggen over de laatste loodjes blijkt ook nu weer waar te zijn. Dat heeft natuurlijk ook te maken met de dingen waar ik wel mee bezig wil zijn.


Ik ben nog steeds druk bezig met onderzoeken of MijnDroomfabriek levensvatbaar is en op welke manier. Dit betekent veel gesprekken voeren, dingen uitzoeken en nadenken over hoe het een en ander gerealiseerd kan worden een heerlijk proces dat nu enigszins verstoord wordt door de Reflective Practioner. 

Voordat ik op de bank plof nog ff een heel leuk berichtje. Ik doe mee aan de droombaanreis van Huub van Zwieten! Ik heb de reis gewonnen. Dus dat wat mijn inspiratiebron was om deze blog te beginnen mag ik nu ook nog meemaken. Web 4.0 zoals het bedoeld is! Via de site Hart en Ziel van de Volkskrant was het mogelijk om je aan te melden voor deze reis. Je moest beschrijven waarom je deze reis graag wilde maken. En ik mag dus mee. Ik ben al begonnen. Het is een reis die voornamelijk per mail plaats vindt. Ik kreeg vorige week zaterdag het prachtige koffietafelboek van Marijn is klaar met werken in de brievenbus. Een prachtig boek met veel foto's en natuurlijk het verhaal van Marijn. Ik had het al gelezen maar heb het met veel plezier nog een keer gelezen. Vandaag heb ik mijn tweede opdracht gemaakt en ingestuurd. Er hoort ook nog een droombaandag bij. Ik ben benieuwd. Op de site van Hart en Ziel is het mogelijk om medereizigers te ontmoeten en te leren kennen. Dat lukt tot nu toe nog niet echt maar dat komt nog wel. Ik moet even de tijd nemen om me erin te verdiepen. Komt allemaal goed. Met een beetje geluk lukt het om morgen mijn opdracht af te ronden en dan kan ik mijn tijd weer aan leukere dingen besteden.

Jump!

Hoog tijd om weer even een stukje te schrijven. Doordat de kinderen deze en vorige week vakantie hebben moet ik even wat rustiger aan doen. Dat geeft me mooi de tijd om de zaken even vanaf een afstandje te bekijken.


Één activiteit heb ik wel ondernomen vorige week. Ik heb mijn eerste Jump! gemaakt. Onder de enthousiaste begeleiding van Ineke Hurkmans heb ik samen met 5 andere vrouwen gejumpt.  Een Jump! is een groeistap. Dit kan een ontwikkeling zijn waar je voor wil gaan of een doel wat je wil bereiken. Dit doe je samen in een groepje met ander vrouwen. Want ja, helaas voor de heren maar deze leuke bijeenkomsten zijn alleen voor vrouwen! Ik vond het een bijzondere ervaring. Door in een groep naar je eigen ontwikkeling te kijken op dit moment wordt het een en ander toch weer helderder.


Als ik dit betrek op de vormgeving van MijnDroomfabriek, die nog steeds in volle gang is, zie ik dat ik zélf op dit moment mijn grootste belemmering ben. Kan ik het wel? en wat kan ik dan wel? zijn vragen die op onzekere momenten door mijn hoofd spelen. Door me hier bewust van te zijn kan ik aan de slag om deze vragen te beantwoorden. De reflectie die ik momenteel aan het schrijven ben voor de opleiding helpt daar zeker ook bij. Een van mijn leerdoelen die ik mezelf gesteld heb, is het houden van een elevatorpitch. Die ga ik binnenkort ook daadwerkelijk opnemen. Hierin vertel ik wie ik ben, wat ik te bieden heb en op welke manier ik mijn talenten in ga zetten.


Gelukkig voel ik ook ontzettend veel energie in mij. Ik vind het heel leuk om te merken dat ik 's morgens om half 8 gewoon uitgerust wakker wordt. Dat is lange tijd wel heel anders geweest. Ik was moe en bleef moe. Nu ik bezig ben met dingen die me energie geven merk ik dat het wel gewoon kan, uitgerust wakker worden. Een heerlijk gevoel!


Het is een leuk proces waar ik in zit. Plannen maken, doen wat ik leuk vind, activiteiten zoeken en bezoeken die me energie geven, het twittergebeuren leren kennen en doorgronden. Er klinkt een belofte in door. Die belofte ga ik waarmaken. Stapje voor stapje kom ik dichter bij mijn doel. De maand mei wordt een maand vol interessante en inspirerende gebeurtenissen. Het start met de door mij georganiseerde Durftevragen-workshop in Roermond. Ingeborg van Meggelen komt deze Durftevragen geven. Daarnaast ga ik ook de workshop Get Social van Jeanet Bathoorn volgen. Marco Borsato ga ik samen met mijn man en dochter bezoeken in het Gelredome! Ik lever echt mijn allerlaatste rapport in voor de opleiding en ik ga naar de masterclass van David de Kock. Kortom een supermaand waarin ik ook nog de nodige stappen wil zetten met het opstarten van MijnDroomfabriek!

Achtbaan

Wow, wat een heftige tijd. Spannend, leuk en van het een in het ander. Op verschillende gebieden zijn nieuwe ontwikkelingen gaande. De ene beweging zet de andere in gang. Ik ben op dit moment druk bezig met afstuderen, het opzetten van een eigen bedrijfje, het maken en delen van plannen en het leggen van contacten met veel verschillende mensen. Heel erg leuk allemaal en ik krijg er superveel energie van.

Wat afstuderen betreft gaat het erg voorspoedig. Mijn Vakmanschap is Meesterschap werd gewaardeerd met een 9. Men vindt het erg creatief en innovatief! Dat is goed om te horen.

Ik heb een website ontwikkeld om talent te ontdekken bij mensen vanaf MBO-niveau in de kinderopvang en zorg. Binnen deze opdracht kon ik helemaal mijn eigen gang gaan. Mijn eigen interesses waren leidend voor het te ontwikkelen product. Dat maakt dat ik er ook zo blij mee ben. Ik heb dit keer echt gedaan wat ik leuk vond op een manier die bij mij past en men is er heel enthousiast over. Dat geeft echt een kick en de motivatie om verder te gaan op de manier waarop ik nu bezig ben. Ik krijg het advies om te onderzoeken of ik het product niet op de markt kan brengen. Ik heb zelf ook al met deze gedachte gespeeld en ben nu dan ook daadwerkelijk van plan om hier mee aan de slag te gaan. Ik zal eerst met een webdesigner om te tafel gaan zitten om te kijken of we de site aan het werken krijgen zoals ik het graag wil hebben. Daarna met verschillende mensen gesprekken voeren om te kijken of het wat kan worden. Misschien dat ik in het paasweekend een plan van aanpak op kan stellen.

MijnDroomfabriek wordt ook steeds concreter. De website www.mijndroomfabriek.nl is in de lucht! Ik heb hem zelf gemaakt en vind het best stoer dat me dat gelukt is. Het is nog even afwachten welke kant het op gaat met MijnDroomfabriek. Ik heb grote plannen en wat kleinere. Als de grote plannen doorgaan krijg ik het heel erg druk en wordt het een ander verhaal dan wanneer deze niet doorgaan. Ik heb een voorstel gedaan aan een andere partij. Zij bepalen op korte termijn hoe MijnDroomfabriek er uit gaat zien. Maar dat ie er komt is zeker, in welke vorm dan ook!

Ik ben deze week naar een startersbijeenkomst van de Kamer van Koophandel geweest samen met een vriendin. We hebben geleerd dat er nog meer komt kijken bij een onderneming dan we dachten. Het was een boeiende presentatie. Volgende week ga ik verder met de volgende stappen. Ook nu weer een plan van aanpak maken en afspraken maken met mensen die me kunnen helpen. Leuk om mee bezig te zijn en verrassend om te merken hoe veel mensen je willen helpen als je vertelt waar je mee bezig bent.

Tijdens de Open Coffee die ik deze week ook nog heb bezocht, heb ik weer nieuwe interessante mensen leren kennen. Het is leuk om te merken dat naarmate mijn verhaal steeds concreter wordt de gesprekken steeds meer op lijken te leveren. Het is een echt groeiproces. Toch wil en moet ik nog werken aan het concreter maken van mijn plannen. Ik wil tenminste één spannend product of inspirerende dienst aan kunnen bieden voordat ik me inschrijf bij de Kamer van Koophandel. Voor de volgende Open Coffee zorg ik dat ik mijn dienst of product bedacht heb en kan ik deze tijdens de volgende bijeenkomst onder de aandacht brengen bij de mensen die ik spreek.

Dit lijkt al een heleboel maar ik heb hier lang niet alles kunnen vertellen. Dan zou deze blog wel heel erg lang worden. Het was een inspirerende week waarin ik veel mensen heb gesproken en nieuwe mensen heb leren kennen. Al die drukke werkzaamheden en afspraken hebben er wel voor gezorgd dat in huis het een en ander is blijven liggen. Het paasweekend ga ik gebruiken om het huishouden weer op orde te brengen, op te ruimen en nieuwe plannen te maken zodat ik er dinsdag weer helemaal klaar voor ben! Natuurlijk is er tussendoor ook nog tijd genoeg om te genieten van ons gezin en de familie om ons heen en het heerlijke lenteweer.

FIJNE PAASHASEN!

11 april, een jaar later

Wat een vreemde dag vandaag. Het is nu een jaar geleden dat ons leven op zijn kop gezet werd door het hartinfarct van mijn man. Ik vond het toen een heftige ervaring maar had geen idee dat het zoveel  bij me teweeg zou brengen. Afgelopen weken en het weekend dat we net achter de rug hebben is het geregeld onderwerp van gesprek geweest. Waar staan we nu, wat heeft het ons gebracht, waar heeft het ons gebracht? Zou ons leven er anders uit zien als het niet gebeurd was? Omdat dit mijn blog is zal ik hier alleen voor mezelf spreken. Welke invloed heeft het gehad op mijn leven?


Ondanks dat het nu goed gaat met mijn man heeft zijn infarct voor mij veel veranderd. De wereld ziet er anders uit. Het leven kan zomaar afgelopen zijn. Alles wat je denkt te hebben, al je zogenaamde zekerheden kunnen in een keer wegvallen. En wat hou je dan nog over? Dit maakt dat mijn kijk op een aantal zaken is veranderd. Onze relatie, ons gezin, ikzelf en mijn werk. Voor een buitenstaander is het verschil nauwelijks waarneembaar. Voor mij is het niet meer hetzelfde.


Op het gebied van onze relatie kan ik concluderen dat het onze band nog sterker heeft gemaakt. We hadden het al goed samen maar door het hele gebeuren en de vele gesprekken hierover ga je nog meer de diepte in. Je beseft heel goed wat je hebt en geniet daar dan ook van. Dat geldt ook voor onze drie kinderen. Het gaat met alle drie erg goed op dit moment en dat is heerlijk. Door hier vaker bewust mee bezig te zijn, geniet ik er meer van dan voorheen. 


De grootste verandering heeft zich in mijzelf voltrokken. Ik ben niet meer dezelfde. Het infarct heeft niet alleen mijn man geraakt maar heeft ook mij omgeblazen. Ik moest opnieuw gaan zoeken wie ik was. Ik was het echt even kwijt. Ik moest mezelf stukje bij beetje weer opbouwen. Een heftig proces dat nog niet afgerond is maar waarvan ik wel het gevoel heb dat ik een heel stuk op weg ben. Het heeft me ook de gelegenheid gegeven bewust naar verschillende stukjes te kijken. Wat vind ik belangrijk en wat doe ik alleen omdat ik denk dat het zo hoort? Wie ben ik eigenlijk? Als ik echt alleen verder had gemoeten hoe had ik dat dan gedaan? 
Ik probeer nu dichter bij mezelf te blijven. Ik ben mijn eigen maatstaf en niet de mensen of verwachtingen om mij heen. Ik doe mijn best reële doelen te stellen die bij me passen. Dat lukt nog niet altijd maar wel steeds vaker. Ik luister wat meer naar mijn gevoel en een beetje minder naar mijn verstand. Dat gaat steeds beter en bevalt prima! 
Ik sta wat meer mindfull in het leven. In het vliegtuig in de zomervakantie zat ik naast een Amerikaan die het niet beter had kunnen verwoorden: "It is what it is." En zo is het. Ik wist niet dat dit ook in het Amerikaans een uitdrukking was maar het is wel een beetje mijn motto geworden. Kijk naar wat je nu hebt, waar je nu staat en geniet daar zo veel mogelijk van. 

Dat betekent niet dat je niet meer vooruit kunt kijken. Ik vind het nog steeds leuk om plannen te maken voor de toekomst. Mijn visie op hoe mijn werkzame leven er uit moet gaan zien is veranderd. Ik zag mezelf werken op een HR-afdeling maar vraag me nu af of dat is wat ik echt wil en of dit echt bij me past? Op dit moment denk ik van niet maar dat kan over een jaar weer anders zijn. Misschien is dat wel de belangrijkste verandering. Voorheen stonden de zaken veel meer vast. Er zijn veel vraagtekens voor in de plaats gekomen. Soms vermoeiend, het hebben van vastigheden geeft ook een bepaalde rust maar vooral heel erg boeiend. Door meer vanuit een vraagteken naar zaken te kijken blijft er ruimte voor verandering. Mijn blik blijft meer open en dat biedt perspectieven. Door deze manier van kijken heb ik de afgelopen maanden veel nieuwe dingen ondernomen en nieuwe mensen leren kennen. Spannend maar wel heel leuk!


Een heftig maar waardevol jaar. Sluit ik het hiermee af? Ik denk het niet. Ik zie dit jaar meer als een keerpunt. Het jaar waarin ik geleerd heb meer naar mijn gevoel te luisteren en daar ook naar te handelen. Het jaar waarin we als gezin dichter naar elkaar toegegroeid zijn. Maar ook het jaar waarin ik heb leren omgaan met een stukje angst. Die angst mag er zijn maar ook niet meer dan dat. Het mag niet mijn leven gaan bepalen.
Het voelt als het jaar van een nieuwe start waarin we het goede van ons 'oude leventje' continueren maar de overbodige ballast over boord gegooid hebben. En dat voelt goed!

Kwartjes vallen

Vandaag zijn er een paar kwartjes gevallen. 
Ik ben zo hard op zoek naar mijn talenten dat ik ze misschien wel over het hoofd zie.
Waar gaat mijn hart sneller van kloppen, wat heeft mijn passie, waar heb ik het over tijdens mijn afstudeerjaar? Over talent!


Waar staat mijn boekenkast mee vol? Met boeken over persoonlijke ontwikkeling. Dat is niet iets wat nu pas mijn interesse heeft. Dat leeft al vanaf dat ik kind was. Als kind vond ik de stukjes in de Libelle over mensen al machtig interessant. Proberen te snappen hoe het leven in elkaar zit. Later is daarbij gekomen hoe je dit leven dan zo optimaal mogelijk kunt benutten. Je leeft maar één keer, dan moet je wel zo veel mogelijk eruit halen wat jij belangrijk vindt. Ik denk dat dat alleen maar lukt als je je talenten kent en zo optimaal mogelijk benut.


Dit is wat ik belangrijk vind. Ik geloof dat iedereen moet werken vanuit zijn talenten. Op individueel niveau kan het werken vanuit je talenten het verschil maken tussen werken met passie en plezier of werken omdat er nu eenmaal brood op de plank moet komen.
Als organisaties meer gebruik maken van het talent van hun medewerkers maken ze niet alleen meer winst maar gaat ook het ziekteverzuim omlaag. 
Hier wil ik mijn steentje aan bijdragen.


Hoe kom ik nu juist vandaag tot dit inzicht?
Ik heb vanmorgen een gesprek gehad met Ingeborg van Meggelen. Zij gaat de Durftevragen workshop geven op 9 mei in Roermond. We hadden een goed gesprek over Durftevragen maar ook over wat ons bezig houdt. Toen ik terug naar huis reed was het voor mij duidelijk welke kant ik op ga. De kant van talentontwikkeling. Het was net of het kwartje eindelijk viel. Er kwam een rust over me waardoor ik nog meer het gevoel kreeg dat dit is waar ik naar op zoek was. Ingeborg bedankt!


Dit wordt de richting die ik op ga. Ik zie wel hoe de weg gaat lopen en wat ik onderweg tegen kom. Het geeft voor mij een startpunt aan. Van hieruit ga ik verder met het opzetten van MijnDroomfabriek.

Yes! Yes! Yes!

Yes! Mijn Vakmanschap is Meesterschap heb ik gisteren ingeleverd! Wat een heeeerlijk gevoel.
De laatste weken stonden bijna alleen maar in het teken van de website die ik aan het ontwikkelen was en het bijbehorende verslag. Dit is mijn een na laatste opdracht voordat ik mijn diploma in ontvangst kan nemen. Nu maar duimen dat het in een keer goed is!
De site is te vinden op www.jouwtalent.jouwweb.nl

Yes! Ik krijg nu weer tijd om met MijnDroomfabriek aan de slag te gaan. De eerste activiteit die ik onderneem is het organiseren van een Durftevragen - workshop in Roermond. Binnen het Durftevragen concept gaat men er van uit dat iedereen op bepaalde gebieden flink wat kennis in huis heeft en dat het leuk en makkelijk is om anderen met die kennis te helpen. Die ander hoeft alleen de juiste vraag te stellen. Ik vind het concept super en vind het dan ook erg leuk dat ze maandag 9 mei 2011 naar Roermond komen.


Om deze Durftevragen te houden ben ik bezig om een ruimte te regelen voor maximaal 12 personen, met gesloten beurzen. Ik heb afgelopen week wel al wat mailtjes de deur uit gedaan maar dit heeft nog niets opgeleverd. Vanaf maandag kan ik er actief mee aan de slag.  
Je kunt je wel al aanmelden op de website van Durftevragen.


Yes! Ik ga nu eerst lekker een weekendje relaxen. Heerlijk een paar daagjes niets moeten, alleen doen waar we zin in hebben, zodat ik maandag vol energie verder kan bouwen aan MijnDroomfabriek!

Duffe kop, fris hoofd!

Gisteren naar "Fris in je hoofd" geweest in Eindhoven. Een heerlijke inspirerende avond gehad! Fris in je hoofd is een event waar, zoals ze zelf schrijven, 'persoonlijke ontwikkeling hand in hand gaat met netwerken, lifestyle en ontspanning. Op een feestelijke en verfrissende manier kun je nieuwe ideeën opdoen, leuke mensen ontmoeten en hierdoor vooral geïnspireerd (‘Fris in je hoofd!’) raken'. Het klopt helemaal. In de Seats2meet-vestiging De Strijp hing een prettige open sfeer, ik raakte makkelijk in gesprek met leuke inspirerende mensen en voelde de positieve energie in de lucht hangen. Ik kwam helemaal vol energie thuis. Dat verklaart ook mijn duffe kop nu. Als ik zo vol energie zit kan ik niet meteen naar bed. Dan borrelt en bruist het in me en duurt het echt wel een paar uurtjes voordat ik kan slapen.


"Succes door eigen creatie" is de eerste workshop die ik gevolgd heb. Die werd gegeven door David de Kock. David is een inspirerende spreker, die zijn verhaal met veel overtuigingskracht en humor kan vertellen. Het is zijn passie om mensen te laten ontdekken wat ze werkelijk in hun mars hebben. In zijn visie heeft iedereen recht op een gelukkig en succesvol leven. Over dat laatste valt wat mij betreft te twisten. Recht ergens op hebben betekent ook onrecht ervaren als het anders loopt en dat heeft weinig zin naar mijn idee, als je het over het leven hebt. Je kunt streven naar een gelukkig en succesvol leven en je best doen er zo positief mogelijk in te staan en eruit te halen wat er in zit. En daar is hij dan wel weer heel erg goed in. Zo goed dat ik me heb ingeschreven voor zijn masterclass in het laatste weekend van mei. Ik heb er nu al zin in!


"De kunst van het werken" was mijn tweede workshop. Deze werd gegeven door Huub van Zwieten, toch mijn eerste inspiratiebron om aan mijn eigen droombaanreis te beginnen. Hij vertelt over banen die zo leuk zijn dat het niet meer voelt als werken. Dit doet hij aan de hand van zijn boek "Marijn is klaar met werken". Ik vond het boek al inspirerend en het was geweldig om de verhalen nu eens live te horen. Tussendoor werden we uitgedaagd onze dromen te delen met de persoon die naast je zat, te zoeken naar onze eigen rafelrandjes en kwamen we tot de conclusie dat wat voor de één een droombaan is, voor de andere een nachtmerrie kan zijn. Belangrijkste boodschap in zijn boek maar ook van deze avond was met je dromen aan de slag te gaan. Sta open voor de wereld om je heen, volg je intuïtie en kom in actie! Laat je ook vooral niet van de wijs brengen door mensen die het beste met je voor hebben... Het is jouw droom, jij weet wat je wil, doe er wat mee! 


Wauw, dat is precies dat zetje wat ik nu nodig heb. De reden om met MijnDroomfabriek te beginnen was het boek van Huub. Het verhaal van vanavond zorgt er voor dat ik de volgende stap ga zetten. Als ik dan ook nog persoonlijk antwoord krijg op een twitterberichtje weet ik het zeker. Ik ben op de goede weg, ga door met het volgen van mijn gevoel en MijnDroomfabriek gaat er komen! 


De eerste activiteit die ik ga organiseren binnen MijnDroomfabriek is een "Durftevragen" bijeenkomst in Roermond. Ik had me opgegeven voor een "Durftevragen" workshop. Deze ging door ziekte niet door. Ik ben naar hun site gegaan en werd geïnspireerd door hun visie en manier van werken. Meteen schoot ook door mijn hoofd: Wat jammer dat dit er in Roermond niet is. En ja, in het kader van grenzen verleggen, je passie volgen en stappen in de goede richting zetten heb ik besloten me aan te melden om een "Durftevragen"-bijeenkomst te organiseren in Roermond. Hier meld ik zo spoedig mogelijk meer over, maar heb je interesse en kun je niet wachten je aan te melden, stuur me dan gauw een berichtje. 


Conclusie: "Fris in mijn hoofd" heeft me op de korte termijn een duffe kop op geleverd maar op de lange termijn een hoofd vol frisse ideeën! Een bijeenkomst die absoluut de moeite van het bezoeken waard is en me weer net een zetje in de goed richting heeft gegeven. 

Inspirerend ochtendje

Vanmorgen ben ik voor de tweede keer naar de Open Coffee bijeenkomst geweest. Ik heb even getwijfeld of ik zou gaan. Ik heb nog veel werk liggen wat af moet binnen een paar weken. Toch maar besloten om te gaan en daar heb ik geen spijt van. Het is heel fijn om met je gedachten even met wat anders bezig te zijn en je blik weer een beetje te verruimen. Horen waar andere mensen mee bezig zijn en hoe zijn hun doelen proberen te bereiken. 


Voor mezelf is het ook een beetje een ijkpunt om te kijken of ik niet stil blijf staan. Als ik terug kijk naar een maand geleden vind ik zeker dat ik dichter bij mijn doel kom, mijn droombaan. Dat ik nog niet weet hoe die er uit ziet, vind ik niet zo erg. De contouren worden wel langzaam zichtbaar. Ik weet weer wat ik leuk vind en hoe ik het liefst werk. Ik wil een baan waar ik zelf mijn werkzaamheden in kan delen, als zelfstandige of binnen een organisatie waar je die vrijheid hebt. Daarnaast vind ik het heerlijk om ergens in te duiken en daar lekker mee aan de gang te gaan. Af en toe gesprekken voeren om mijn eigen ideeën bij te stellen of om nieuwe informatie te vergaren. Ook in een klein team waar je toewerkt naar een gezamenlijk resultaat zie ik me wel werken. 
In een paar gesprekken die ik vanmorgen gevoerd heb merkte ik dat ik het ook leuk vind als ik mijn kennis door kan geven aan een ander, zodat die er wat mee kan. Leuk om te ervaren dat ik toch echt wel het een en ander opgestoken heb op de opleiding en dat ik wat kan doen met die kennis. 

Ik ben nog steeds druk aan het bouwen aan mijn website www.jouwtalent.jouwweb.nl.
Ik wil er zo veel in stoppen dat het lastig is om te kiezen. Daarnaast loop ik tegen mijn technische beperkingen aan. Heel wat uurtjes gaan op aan het ontdekken hoe zo'n site in elkaar steekt en hoe je zaken het best kunt doen. Nu wordt het weer tijd om met het inhoudelijke stuk aan de slag te gaan en even te stoppen met de vormgeving. Dus aan de slag!

Woorden van de week

Deze week zijn de woorden 'samen' en 'website' belangrijk geweest. 
Samen stond voor het contact tussen mij en mijn gezinsleden en mij en mijn medestudenten. Website staat voor de website die ik aan het bouwen ben in het kader van mijn afstudeerproject. Allebei belangrijk, dus allebei de moeite waard om over te schrijven.


Ik begin met de website. Ik ben bezig met het ontwerpen van een website die je helpt je talent te ontdekken. De groep waar ik me op richt zijn met name de mbo-ers die in de sectoren zorg en kinderopvang werken. Mijn doel is hen de mogelijkheid bieden op een aantrekkelijke manier hun talenten te onderzoeken en te ontdekken. Dit omdat ik in de veronderstelling ben dat het voor iedereen goed is om te weten waar zijn kwaliteiten liggen en dit bij de gemiddelde mbo-er geen onderwerp is waar hij vanzelf mee aan in aanraking komt. Om die drempel te verlagen en om organisaties op die manier een tool in handen te geven om hun medewerkers hun talent expliciet te laten ontdekken ben ik bezig met mijn site jouwtalent.jouwweb.nl. Dat is in elk geval de werktitel. De site verandert nog elke dag maar is wel al te bekijken op www.jouwtalent.jouwweb.nl. Mijn streven is om morgen de eerste demo versie af te krijgen waar ik dan graag feedback op krijg.


Ik merk dat ik het heel erg leuk vind om bezig te zijn met deze site. Het bedenken en het maken zijn allebei bezigheden waar ik veel voldoening uit haal. Het denken over de inhoud doet een beroep op dat wat ik de afgelopen jaren geleerd heb. Het onderwerp talent boeit me en ik vind het een leuke uitdaging om nu het een en ander zo bij elkaar te zetten dat het een logisch en leesbaar geheel wordt. Daarnaast vind ik maken van de site ook erg leuk. De uren vliegen om als ik me verdiep in het uitzoeken van hoe zo'n site nu in elkaar zit. Langzaam maar zeker wordt ik er ook steeds handiger in. En dan is er natuurlijk nog de vormgeving. Ik heb heel veel ideeën over hoe het er uit moet zien. Dat maakt het lastig want ik moet hier een keuze in maken. Ook loop ik tegen mijn technische beperkingen aan. Ik kan alleen de standaardopties van het beperkte gratis programma gebruiken. Dat is jammer want zo kan ik niet alles uitvoeren zoals ik eigenlijk wil. Misschien dat mijn persoonlijke programmeur me nog kan helpen.


Samen met mijn medestudenten hebben we een intervisiegroepje samengesteld. We zijn alle vier met een individuele opdracht bezig en merken dat het toch wel fijn is om geregeld met elkaar te sparren. Deze manier van werken ervaar ik als erg prettig. Je werkt in je eigen tempo en met je eigen ideeën maar hebt tegelijkertijd de mogelijkheid om te overleggen met mensen die weten waar je mee bezig bent en die je vooruit willen helpen. Je wordt bevestigd in de ideeën die je hebt en uitgedaagd om nog eens goed na te denken over de stappen die je zet en ook eens een andere kant op te kijken. Zo wil ik werken als ik mijn studie af heb. Zelfstandig, maar geregeld een terugkoppeling naar een groep waarin je je veilig voelt. Daarnaast zoek ik ook het contact waarin je nieuwe mensen leert kennen waarbij je niet in je comfortzone zit, zoals de open coffee bijeenkomsten en binnenkort de bijeenkomst "Fris in je Hoofd" bij Seats2Meet in Eindhoven.

Samen was ik de afgelopen dagen ook met mijn gezin. De carnavalsdagen hebben we gebruikt om samen wat activiteiten te ondernemen. Het was erg gezellig. Fijn om te ervaren dat je het met zijn vijven zo goed kunt hebben! Gisteren hebben we geschaatst in Grefrath. Ongelooflijk! Alles ziet daar nog net zo uit als 30 jaar geleden. Ik was toen zo oud als onze dochter nu en het lijkt echt of de tijd er stil is blijven staan. Ze hebben nu een website maar verder... Het weer was heerlijk. We hebben vandaag voor het eerst weer lekker buiten kunnen zitten zonder jas aan. Genieten van het zonnetje en na een tijdje ook wel weer van het schaatsen. Dat viel eigenlijk toch nog wel mee. Na mijn eerste rondje op de schaats dacht ik dat ik vooral van de zon ging genieten, maar de aanhouder wint en na een paar rondjes lukte het toch wel weer om een beetje te schaatsen. Leuk om te zien hoeveel makkelijker dat bij de kinderen gaat. Die doen dat gewoon!


Ik heb nog één laatste nieuwtje voordat ik af ga sluiten. Ik ben niet alleen met de talentenwebsite bezig maar heb ook de domeinnaam van MijnDroomfabriek.nl gekocht. Als alles goed gaat blijft het niet bij een blog maar komt er ook een echte website. Ik heb er nu al zin in!

Bouwmaterialen

Hoe ver ben ik eigenlijk met MijnDroomfabriek?

Levert het wel wat op? Na het lezen van het boek Plan B, het roer om in je carrière, zakt de moed me even in de schoenen. In dit boek, geschreven door Sabine Leenhouts, worden de koerswijzigingen in de loopbaan van 20 mensen beschreven. Ik dacht inspiratie te halen uit deze verhalen maar het tegendeel gebeurt. Het zijn allemaal verhalen van mensen die 'het' al weten, al gedaan hebben waar ik nog zo midden in zit. Zij kunnen al terug kijken en zien hoe hun keuzes hebben uitgepakt. Die periode van 'het nog niet weten' beslaat in elk verhaal maar een paar regels. Pfff... 

In een gesprek met mijn eigen lieve persoonlijke thuiscoach wordt duidelijk dat ik best wel al wat weet maar vooral nog niet zie hoe het bij elkaar past en hoe ik er in de toekomst mijn geld mee kan verdienen. We komen tot de conclusie dat ik nog in de fase zit van het verzamelen van bouwmaterialen voor MijnDroomfabriek. Dit gebeurt niet op een gestructureerde manier. Dan vind ik eens een stapeltje stenen, wat ik denk te kunnen gebruiken. Vervolgens liggen er nog ergens wat zakken met zand of cement, houten latten en soms een mooi oud raampje. De meeste materialen die ik verzamel zal ik nodig hebben. Sommige zullen wat langer blijven liggen of zal ik helemaal niet gebruiken. Zolang de architect, en dat ben ik volgens mij toch echt zelf, zijn plan nog niet klaar heeft, kan de fabriek nog niet gebouwd worden. Dat wil niet zeggen dat ik de gevonden materialen niet kan gebruiken!

Wat heb ik tot nu toe gevonden?

• Zoals ik er nu in sta wil ik heel erg graag iets voor mezelf beginnen. Ik vind het fijn mijn eigen dag in te kunnen delen en zelf te bepalen waar ik wel of niet mee aan de slag ga.
• Ik vind het leuk activiteiten van begin tot eind te organiseren. Dit kan bijvoorbeeld een personeelsfeest zijn rondom een bepaald thema, een workshop waarin bepaalde vaardigheden aan bod komen of andere zaken die opgezet worden.
• Daarnaast vind ik het leuk om mijn gedachten op papier te zetten. Dit kan een beleidsstuk zijn maar ook een informatiefolder of een tekst voor een website.
• Ook de vormgeving vind ik interessant. Hoe ziet iets er uit en hoe kun je er voor zorgen dat een flyer of een cv aanspreekt? Ik vind het heerlijk om daar mee bezig te zijn en zou hier ook wel meer over willen weten.
• Ik werk graag op mezelf. Als ik aan het werk ben vind ik het prima om alleen te zijn met mijn gedachten. Uitzoeken hoe iets moet of wat de laatste nieuwe manier van werken is. Het lezen van boeken en het zoeken op internet zijn zaken waar ik graag mijn tijd mee vul. 
• Naast dit werken op mezelf vind ik het heerlijk om geregeld contact te hebben met allerlei verschillende mensen. Liefst met mensen die vol enthousiasme bezig zijn met hun passie. Dit levert mij veel energie op. 
• Ik hou er van om naar mogelijkheden te kijken en te zoeken. Hoe kunnen we er voor zorgen dat 'dat wat we voor ogen hebben' ook gaat lukken? Hoe kan ik er voor zorgen dat zaken beter gaan lopen? Dat zijn vragen waar ik mee bezig ben en waar ik ook op professioneel gebied graag mee aan de slag wil.
• Daarbij ga ik uit van de kracht en het positieve van mensen. Iedereen heeft zijn talent, maak hier ook gebruik van. Dat levert een win-win situatie op zowel op persoonlijk vlak als voor de betreffende organisatie.
• De thema's binnen mijn vakgebied die mij uitermate interesseren zijn talentmanagement, het nieuwe werken, het gebruik van Social Media en persoonlijke ontwikkeling. Ik merk dat ik ook dan, uitga van de kracht van medewerkers. Naar mijn idee kan veel meer met de medewerker samengewerkt worden. Treedt vaker in overleg met elkaar. Maak gebruik van interne crowdsourcing.

Best al een boel bouwstenen, als ik het zo bekijk. Ik zal er vast nog een paar vergeten zijn te noemen. Misschien kan ik nu nog eens het boek induiken om te kijken welke stukken me het meest aanspreken. Wat vind ik ook van toepassing op mezelf? Welke steentjes uit het boek kan ik gebruiken voor mijn eigen persoonlijke ontwikkeling? Hoe gaat MijnDroomfabriek er straks uit zien?

Bijzondere week

Het was een bijzondere week. Een week waar ik, ondanks een stevige verkoudheid, met een goed gevoel op terug kijk. Mijn vriendin, die een aantal jaren in Amerika woont, was in Nederland en kwam ook een paar dagen naar Roermond. Normaal onderhouden we contact via skype maar deze week hebben we heerlijk live met elkaar kunnen kletsen. Erg fijn om twee dagen in elkaars nabijheid te zijn en te ervaren dat het gewoon goed is zoals het is! Het onvermijdelijke afscheid nemen verliep ook prima. Op een paar kleine traantjes na overheerst bij mij, ook in de dagen daarna, vooral het gevoel dat het gewoon fijn was om even bij elkaar te zijn. Als we skypen sluiten we altijd af met "tot gauw" en dat hebben we nu ook gedaan. De nadruk ligt dan vooral op het contact dat we hebben en niet op de afstand die tussen ons ligt. Voor ons allebei werkt dat prima! De volgende keer dat we elkaar live zien is waarschijnlijk na de zomervakantie. Als alles mee zit wil ik dan graag nog eens een weekje naar Amerika. Helemaal alleen. Een leuk en spannend vooruitzicht!


Deze week hebben we ook afscheid genomen van een docent van de opleiding. Tijdens een gezellig samenzijn hebben we haar een afscheidscadeau en onze knutsels aangeboden. Binnen de opleiding vormen we met 9 personen de 4de jaars studenten. Best een hechte groep. Het idee ontstond om een A4tje te maken voor "de juffrouw", zoals we dat ook vroeger op school wel eens deden. Heel erg leuk om te zien wat iedereen daar dan van maakt! En "de juffrouw" in kwestie was er erg enthousiast over! Jammer dat ze weg gaat. Ik vond het erg plezierig om les van haar te krijgen. Ik heb veel van haar geleerd, genoten van haar enthousiasme en geregeld goede gesprekken met haar gevoerd. Ze deed meer dan alleen haar werk. Ze gaf mij altijd het gevoel dat ze er voor je was. 


Als ik dit koppel naar MijnDroomfabriek zie ik, dat ik enthousiasme een essentieel onderdeel vind voor mijn toekomstige baan. Binnen mijn werk wil ik een groot gedeelte van mijn tijd, bezig zijn met zaken waar ik enthousiast over kan zijn. Alleen dan lukt het om mijn ideeën over te brengen aan een ander. Dat wordt dus een van de bouwstenen die ik mee neem om MijnDroomfabriek te bouwen.

Heerlijke avond!

Woensdagavond zijn we naar Boheems geweest van Sara Kroos. Het was geweldig mooi! Een voorstelling over het leven zelf en over de angsten die je ervan weerhouden het leven te vieren. Klinkt heel ernstig maar dat was het zeker niet. We hebben genoten van de liedjes en gelachen om de gedachtesprongen die Sara maakt. 

Ze is 10 jaar jonger dan ik maar weet de spijker precies op zijn kop te slaan. Heeft misschien wat harder geleefd... Je moet niet wachten tot het feestje begint, dit is het feest. Hang de slingers op en maak er wat van! Voor mij betekent dat in elk geval, dat je zo veel mogelijk doet waar je hart ligt. 

Na de voorstelling hebben we ons avondje uit voortgezet in het theatercafé. Het thema leent zich prima voor een diepgaand gesprek over het leven en alles wat daar bij komt kijken. Het voelde goed om met elkaar te kunnen delen waar we mee bezig zijn en het gevoel van verbondenheid te ervaren omdat we met de dingen die wij belangrijk vinden op één lijn zitten. Verder lukt het om elkaar te vrijheid te gunnen om je eigen weg te zoeken. Soms is zo'n avondje uit zo veel meer dan de voorstelling die je bezoekt. Met recht kan ik spreken van een heerlijke avond!

Dit gaf me ook weer energie om aan de slag te gaan met een verslag voor de deeltijdopleiding Personeel en Arbeid. In dit verslag kijk je naar je zelf na afronding van een opdracht. Hoe heb je gehandeld en wat heb je daar wel en niet mee bereikt? Wat heb je er van geleerd en hoe zou je dat een volgende keer doen? Best een klus en behoorlijk intensief. Toch merk ik dat het wel wat oplevert. Door gebruik te maken van verschillende methodes merk ik dat ik steeds meer inzicht krijg in mezelf. Aan de hand van de uitkomsten van de gratis, en dus geen uitgebreide en gevalideerde, versies van de Belbintest, de MBTI en een talentenanalyse snap ik beter waarom ik handel zoals ik doe, waar ik mijn energie uit haal en waar ik goed in ben. 

Natuurlijk kan ik deze informatie ook goed gebruiken voor MijnDroomfabriek. Het werkt een beetje als een richtingwijzer en een begrenzer. Door bewust te weten waar je goed in bent en waar je hart ligt kun je de activiteiten kiezen die bij je passen en ook beter je grens aangeven. Zeker nog een punt waar ik aan wil werken.

Ik sluit af met mijn knutselactiviteiten van deze week. Samen met mijn dochter heb ik vrijdagmiddag heerlijk met de laatste nieuwe cd van Marco Borsato op de achtergrond geknutseld. Plakken, scheuren, kleuren, creëren. Heerlijk om mee bezig te zijn. Dat zijn de momenten waarop je beseft hoe goed je het hebt, mijn eigen kleine feestje!

Open Coffee

Vanmorgen ben ik naar mijn eerste Open Coffee bijeenkomst geweest. Open Coffee is eigenlijk niets meer of minder dan de afspraak van een groep mensen, om op een vooraf vastgestelde tijd en plek, koffie te drinken en open te staan om elkaar te ontmoeten. Het concept spreekt me aan en dat is meteen een goede reden om er eens een kijkje te nemen. 


Na een stevige ochtendwandeling kom ik aan bij Cup & Cino. Er staat een groep mensen gezellig met elkaar te kletsen en ik ken er niemand... Toch een beetje spannend. Ik bestel een cappuccino, stap over mijn eigen drempeltje heen en stel me voor aan een groepje mensen. Al snel raken we in gesprek. De dames zijn allebei sinds kort bezig met een eigen bedrijf. Leuk om mensen te ontmoeten die de stap hebben durven zetten en daadwerkelijk voor zichzelf begonnen zijn! Uit het gesprek blijkt dat zij, net als ik, nog zoekende zijn naar de juiste manier om zichzelf te profileren en hoe je aan potentiële klanten kunt laten weten wat je doet. Je hoeft dus niet te wachten met iets te beginnen totdat je helemaal helder hebt hoe je dat het best aan kunt pakken. Soms is het ook goed gewoon de stap te zetten en te beginnen! Dat is een gratis lesje wat ik vandaag in elk geval mee naar huis neem .


Vervolgens raak ik in gesprek met Arlette Reijnen. Ook een startende ondernemer. Ze geeft Beeldende Therapie. Leuk! Zij is dat aan het doen waar ik ooit mee dacht te beginnen. Toen ik kunstacademie deed wilde ik deze richting volgen. Helaas is de afdeling toen niet van de grond gekomen en heb ik de opleiding na een jaartje verlaten. Het creatieve aspect in haar beroep en het eigen ondernemer zijn spreekt me nog steeds aan.


Na deze eerste gesprekken vliegt de rest van de morgen snel om. Het wordt steeds gewoner om met onbekende mensen een gesprekje te beginnen. Het is leuk om te horen waar iedereen mee bezig is en bij de meeste mensen zie je dat ze dat doen waar ze lol in hebben. Soms vind ik herkenning en soms juist helemaal niet. Ook ik vertel geregeld mijn verhaal. Het voelt heel erg goed dat ik nog niets hoef. Mijn enige doel is inspiratie opdoen en dat gaat hier vanzelf! Het geeft me het gevoel dat ik op de juiste weg zit. Mijn gevoel volgen en er actief op uit gaan om mensen te ontmoeten.


Goed om dat weer even te ervaren. In het weekend werd ik een beetje ongedurig van mijn eigen niet weten. Ik vind het makkelijker om met een doel voor ogen aan de slag te gaan, dan alles op zijn beloop te laten en te zien wat er op je pad komt. Nu weet ik weer dat ik op de goede weg zit en ga ik bedenken wat ik ga doen met de zaken die vandaag op mijn pad zijn gekomen.

Bonnefanten

Ik ben nog na aan het genieten van het afgelopen weekend!
Gisteren ben ik naar het Bonnefantenmuseum in Maastricht geweest. De laatste keer dat ik daar binnen ben geweest, was in mijn studententijd. Het museum lag toen nog midden in de stad. Nu, ruim 20 jaar later, ligt het in de wijk Céramique. Het gebouw maakt meteen al een positieve indruk. We worden welkom geheten door een meneer die er duidelijk met veel plezier werkt. Hij verkoopt de kaartjes en vertelt wat er te zien is.


Eenmaal binnen bezoeken we de tentoonstelling Augenspiel. Hier wordt oude en nieuwe kunst naast elkaar gehangen. Heerlijk om er rond te dwalen! Ik geniet van de schilderijen en objecten en verwonder me af en toe over de bedoelingen van de kunstenaar. Onze dochter bekijkt de schilderijen vanuit een speurtocht van het Huis Anubis. Voor haar een prima manier om de verschillende kunstobjecten wat beter te onderzoeken.


We hebben geluk, want in de toren van het Bonnefanten is vanaf dit weekend weer de Spiraal van Sol LeWit te zien. Het klinkt zo simpel maar het effect is overweldigend. Officieel heet het kunstwerk: Walldrawing #801: Spiral, 1996. Er hangen ook een aantal andere kunstwerken van Sol LeWit in het Bonnefanten. In het boekje lees ik dat het hem vooral ging om het concept. De uitvoering kon ook prima in handen van assistenten gelegd worden. Dus eigenlijk was hij meer een ideeënbedenker. 

Er is op dit moment ook een tijdelijke tentoonstelling van Francis Alÿs. Ik werd vooral aangetrokken door zijn filmpjes over 2 mensen die elkaar moeten vinden in Venetië; Duet Venezia en de Guards die door Londen lopen en elkaar tegen komen. Ook de matjes waar je echt over mag lopen zijn leuk. Het wordt nog leuker als je de verhalen leest achter de kunstwerken. Dat is ook wat me het meest aanspreekt. Een idee hebben en dit over proberen te brengen aan het publiek. Bij de ruimtes waar de filmpjes draaien zijn vitrines waarin je het ontwerpproces kunt volgen. Boeiend!


Als ons hoofd wat vol begint te raken gaan we naar Coffeelovers waar we een heerlijk kopje koffie drinken en een lekker broodje eten. Dat is echt genieten! Jammer dat ze geen vestiging in Roermond hebben. Op weg naar huis merk ik dat ik in het museum alleen maar met mijn gedachten in het museum ben geweest. Heel mindful! Ik merk dat het me energie geeft. 
Zou het niet mooi zijn als je de wereld van de kunst en de werkende wereld veel meer in elkaar laat vloeien. Zo zou er een mooie wisselwerking kunnen ontstaan tussen verschillende werelden. Mij inspireert het in elk geval en ik neem me dan ook voor om vaker een museum of een tentoonstelling te bezoeken. Ik snap weer beter waarom ik ooit heb gekozen voor een opleiding aan de kunstacademie. De wereld van kunst en cultuur inspireert en intrigeert me. Het lijkt me een prettige werkomgeving, ook als je niet als kunstenaar werkt.


Een dag later merk ik dat het werk van Sol LeWit blijft hangen. Ook zijn manier van werken biedt aanknopingspunten. In mijn ogen en met de beperkte kennis die ik nu heb, was hij meer een ideeënbedenker. Je hoeft niet alles zelf uit te voeren. Hij bracht zijn ideeën wel aan de man, hij laat iedereen weten wat hij wil. Zo werkt het ook met andere ideeën. Als je wil dat mensen aan de slag gaan met ideeën dan zullen die ideeën eerst in een vorm gegoten moeten worden die aanspreekt en moet je de ideeën verspreiden.


Al met al een zondag die me een stukje van mezelf terug geeft. Een stukje waar ik vanaf nu zeker weer wat vaker aandacht aan ga schenken!

Het went

Opmerkelijk om te ervaren hoe snel het went niet meer te werken. Ik dacht dat dit zeeën van tijd op zou leveren maar tot nu toe heb ik dit nog niet zo ervaren. De dagen zitten snel vol en een week vliegt nog steeds om. De energie neemt elke dag een beetje toe. Wat is het toch heerlijk als je zelf je dag in mag delen met activiteiten die je leuk vindt. Zou werken zo niet moeten zijn?


De afgelopen week ben ik bezig geweest met de afronding van een van de afstudeeropdrachten. Geen hele inspirerende bezigheid. De lol zit voor mij toch meer in het traject wat er aan vooraf gaat. Het bedenken hoe je iets zo goed mogelijk neer kunt zetten. 
Daarnaast heb ik nog wat gesleuteld aan mijn nieuwe CV, het aanpassen van mijn profiel op LinkedIn, bezoeken van allerlei interessante sites en het lezen van boeken. Ik heb het boek "Connect!" van Menno Lanting gelezen en "Door de bomen het bos weer zien" van Hilde Backus van Het Coach Bureau. Twee totaal verschillende onderwerpen maar allebei razend interessant. Het boek van Menno zet me aan om me verder te verdiepen in de verschillende vormen van Social Media want ook als je er niet actief aan deelneemt heeft het heel erg veel invloed op de wereld om je heen. 


Het boek van Hilde Backus gaf me gewoon een heel blij gevoel. Dat wil ik ook! Het is een mooi vormgegeven boek waarin de loopbaanveranderingen van mensen centraal staan. Ik vraag me af wat ik er nu zo inspirerend aan vind. Zijn het de verhalen van de mensen, waar ik op dit moment natuurlijk veel in herken? Is het het coachen van mensen of puur het vormgeven van het boek en de coaching sessies op deze manier? Ik laat het nog maar even bezinken. Voor mij is het nu van belang dat het me inspireert om zelf dingen te bedenken, te ontwerpen en te maken. 


Om niet alleen met mijn hoofd bezig te zijn maar ook te werken aan mijn body, ben ik deze week voor het eerst naar yoga geweest. Ik had ooit wel aan zwangerschapsyoga gedaan maar dat was al zo lang geleden. De eerste sessie is goed bevallen en het gaat dan ook tot mijn wekelijkse activiteiten behoren. Ik ga er van uit dat de spierpijn dan langzaam minder wordt...
Om mijn beweegactiviteiten uit te breiden ga ik vanaf nu ook weer wat vaker wandelen. Gewoon een rondje door de buurt en één keer per week lekker de natuur in!