Dat klinkt goed, doel bereikt. En zo voelt het ook. Aan het begin van het jaar ben ik deze blog begonnen omdat ik mezelf de tijd wilde geven uit te vinden wat het nu echt was wat ik wilde. Ik wist het even niet meer. Niet zo handig als je bijna aan het eind van je studie bent. Of misschien juist wel, maakt ook niet uit. Ik heb vanaf januari allerlei dingen ondernomen. Ben naar workshops geweest die me interessant leken, ben netwerkbijeenkomsten gaan bezoeken, heb veel nieuwe mensen leren kennen, heb leren twitteren, bloggen en websites bouwen en ... nog heel veel meer. Door al deze activiteiten die ik heb ondernomen heb ik mezelf goed leren kennen, flink wat zelfvertrouwen opgebouwd en ik heb het gevoel dat ik nu op een punt gekomen ben dat ik weet wat ik wil.
De laatste weken heb ik een paar intensieve gesprekken gevoerd waarin voor mij duidelijk werd welke kant het op moest gaan. Ik had het gevoel dat ik alle puzzelstukjes wel bij elkaar had. Voor de droombaanreis moest ik mijn ideale functieprofiel beschrijven. En laat dat nou juist zijn wat me aangeboden wordt. Dan is het niet meer moeilijk om van al die losse stukjes een compleet plaatje te maken. Er kwam een heel rustig gevoel over me. Ik weet wat mijn startpunt is. Dat voelt goed!
Door alle opgedane ervaringen, de mailtjes van Marijn, van "Marijn is klaar met werken", en het reflectie onderdeel van de opleiding is helder geworden wat ik graag wil doen. Ik wil aan de slag als HR-professional. Niet binnen een organisatie maar als extern adviseur. Ik richt me samen met de organisaties waar ik voor ga werken op de toekomst. Jammer genoeg betekent dat dat ik de plannen voor MijnDroomfabriek in een ander jasje moet gieten. De fysieke locatie waar ik een tijd mee bezig ben geweest moet ik laten schieten. Ik kan niet alles tegelijk. Maar MijnDroomfabriek blijft wel bestaan. Dat blijft de plek waar ik droom, waar ik werk aan nieuwe producten, waar ik workshops en presentaties ga organiseren en waar ik mensen wil verbinden en inspireren. MijnDroomfabriek wordt een van mijn bedrijven.
Naast MijnDroomfabriek richt ik nog een bedrijf op. De naam weet ik nog niet, het wordt in elk geval iets met mijn naam erin. Rian Crins.......(vul maar aan). Hier ga ik aan de slag als HR-professional, wel vanuit mijn eigen(wijze) visie maar meer vanuit weten en kennis en kunde dan vanuit dromen. Dit ga ik samen met 2 andere professionals doen. Samen gaan we ons richten op het midden en klein bedrijf. De eerste plannetjes zijn al gesmeed en ik heb er heel erg veel zin in.
De noodzaak voor deze blog vervalt hiermee. Het schrijven heeft me geholpen bij het vinden van mijn startpunt. Ik weet nu hoe ik ga beginnen. Dat betekent niet dat ik stop met dromen of bloggen. Deze manier van werken is me goed bevallen en wil ik ook voortzetten maar wel op een andere plek. Op www.mijndroomfabriek.nl ga ik verder met dromen. Dromen over een betere wereld en hoe ik mijn bijdrage hieraan kan leveren. @MijnDroomtweets twittert hierover.
Op www.riancrins.nl ga ik starten met mijn HR-stuk. De domeinnaam is geregistreerd, de site moet ik nog bouwen. Ook op deze plek ga ik bloggen maar dan over zaken die te maken hebben met Het Nieuwe Werken, Sociale Innovatie en andere HR-gerelateerde onderwerpen. Daar ga ik ook over twitteren en dat doe ik onder de naam @RianCrins. Voorlopig zal het nog wel even door elkaar lopen maar dat komt wel goed.
Tja, dat was het dan op deze plek. Bedankt voor het meelezen en meeleven en tot gauw!
Yes! Het is gelukt. Woensdagavond had ik mijn eindgesprek voor de opleiding Personeel en Arbeid. De hele dag kriebels in mijn buik. Het zal wel goed gaan maar toch spannend. En het ging goed. Om kwart over acht mocht ik eindelijk mijn zegje komen doen en om 10 voor negen kwam het verlossende antwoord: Geslaagd! Ze waren erg tevreden over mijn gesprek, vonden dat ik de zaken goed onderbouwde en stelden prijs op mijn eigen(wijze) visie. Ze waardeerden dit met een 9! Wauw, die had ik niet zien aankomen en wat leuk om te ervaren dat ik er nog net zo blij mee kan zijn als tijdens mijn middelbare schooltijd.
Samen met de 3 andere aanwezige medestudenten hebben we dit natuurlijk gevierd. Wat waren en zijn we blij. Het voelt zo heerlijk om een 4 jarige Hbo-opleiding af te kunnen sluiten met een goed resultaat. Het is klaar. Wat zullen we een vrije tijd krijgen de komende tijd. Onvoorstelbaar. Helaas geen bubbles op school maar wel een roseetje. Vandaag ga ik op zoek naar een fles bubbles om te proosten om deze prestatie. Na mijn vwo-diploma in 1990 nu ook eindelijk dat Hbo-papiertje. Ik ben er trots op en de hele wereld mag het weten!
Gisteravond hebben we gehoord dat ook de 3 studenten die gisteren het gesprek hadden geslaagd zijn. Super!
Gert, Ien, Rilana, Sonja, Maurice en Sandra vanaf deze plek van harte gefeliciteerd! Deze droom hebben we met z’n allen toch maar mooi waar gemaakt!
Wat een prachtig mooie dag. Met dat liedje werd ik vanmorgen wakker. Daniël Lohues zong het speciaal voor mij. Want het is inderdaad een prachtig mooie dag. Niet alleen vandaag maar al vele dagen achter elkaar. Wat is het toch een goed besluit geweest om dit jaar aan de slag te gaan met mezelf. En wat fijn dat ik hier alle ruimte voor krijg! Ik heb dit jaar meer meegemaakt, meer mensen gesproken en meer activiteiten ondernomen dan normaal gebeurt in een jaar. En ik geniet hier met volle teugen van. Heb ook steeds meer het idee dat ik daar kom waar ik wil zijn. Dicht bij mezelf.
Vorig weekend ben ik naar de masterclass van David de Kock geweest, Succes door eigen creatie. Het was een inspirerend, indrukwekkend mooi weekend. David is een enthousiaste spreker die mensen graag meeneemt in zijn verhaal. We zijn dat weekend intensief bezig geweest met onze dromen en de blokkades die je voelt om zo'n droom waar te maken. Iedereen heeft zijn eigen verhaal en dat maakt het ook wel heel intens. Je voelt de energie in de zaal, heel bijzonder. Verder heb ik er van meegenomen dat ik vooral niet de klein moet denken. "Mensen overschatten wat ze op korte termijn kunnen bereiken maar onderschatten wat ze op lange termijn kunnen bereiken." Daar zit wat in, dus ik werk nu aan een grote Droomfabriek en deel het dan op in kleinere hapklare brokken.
Want MijnDroomfabriek gaat er komen! Het wordt langzaam maar zeker steeds concreter. Als alles meezit wordt het al meteen een fysieke locatie waar mensen elkaar kunnen ontmoeten! Hiermee ga ik de komende 2 weken keihard aan de slag. Dit doel heb ik me gesteld in de droombaanreis die ik aan het maken ben. Ik werd aangemoedigd door Huub van Zwieten en dat geeft natuurlijk vleugels. En die heb ik ook wel nodig want het wordt nog hard werken, zeker de financiële onderbouwing en het echt concreet maken van mijn plannen vind ik een lastige stap. In een gesprek met Harm Wiertz van Wiertz Personeelsdiensten hebben we hier gisteren over gespard. De plannen zijn er al maar nu moet het concreet worden. Het doel is tenslotte wel dat ik er een leuke boterham aan kan verdienen. Werk genoeg dus. En wat heerlijk om te ervaren dat mensen graag met je mee willen denken en willen helpen.
Dus ja, op deze prachtig mooie dag ben ik blij met alle prachtig mooie ervaringen die ik mee mag maken. Het is geweldig te ervaren wat er gebeurt als je buiten je eigen kader kijkt en net een andere stap zet dan je normaal zou doen. Daar stond toevallig, bestaat toeval?, nu ook een stuk over geschreven in Psychologie Magazine. Ik stel je voor het artikel te lezen en laat je dag of week eens wat meer door het toeval bepalen en geniet van wat er gebeurd. Mij heeft het al veel gebracht dit jaar en ik gun ook jou zo'n prachtervaring!
