Marco en Claudia

Lang niet geschreven, tenminste niet op deze plek. Nu weer even hoog tijd om juist vanaf deze plek te schrijven. Er gebeurt zo veel de laatste tijd!


Vorige week vrijdag ben ik met man en dochter naar Arnhem geweest waar we genoten hebben van het concert van Marco Borsato. Het was geweldig. Voor onze dochter was het de eerste keer dat ze mee mocht en ze vond het super. Ze was al helemaal enthousiast over de wave die voorafgaand aan het concert door het stadion ging. Wauw, dat was gaaf. Ook het concert zelf vond ze super. Waar ik me wat meezingen betreft moest beperken tot een stukje van het refrein zong zij de liedjes van voor tot achter mee. Toch grappig als zo'n 9-jarige zo hard mee is aan het brullen. Het was een geweldig mooie ervaring zo met zijn drieën.


Gisteren had ik al weer zo'n mooie ervaring. Claudia de Breij was met haar voorstelling Hete Vrede in Roermond. Wat een mooie voorstelling. "Wat deed jij tijdens de Hete Vrede?" Een vraag die tot nadenken stemt. Wat doe ik om de wereld leefbaar en een beetje mooier te maken? Deze vraag bleef terug komen tijdens de voorstelling. Dat klinkt heel zwaar maar dat was zeker niet zo.  We hebben echt gelachen, genoten van haar liedjes en van de goede muzikanten. Een topavond!


Fijne onderbreking ook van het schrijven aan de laatste schoolopdracht. Het valt niet mee om me nog bezig te houden met de Reflective Practioner, zoals het genoemd wordt. Reflecteren over mijn ontwikkeling in de afgelopen vier jaar. Er is veel gebeurd en dus genoeg te schrijven maar de schwung is er een beetje uit bij mij. Ik ben er eigenlijk al klaar mee. Tja, dat wat ze zeggen over de laatste loodjes blijkt ook nu weer waar te zijn. Dat heeft natuurlijk ook te maken met de dingen waar ik wel mee bezig wil zijn.


Ik ben nog steeds druk bezig met onderzoeken of MijnDroomfabriek levensvatbaar is en op welke manier. Dit betekent veel gesprekken voeren, dingen uitzoeken en nadenken over hoe het een en ander gerealiseerd kan worden een heerlijk proces dat nu enigszins verstoord wordt door de Reflective Practioner. 

Voordat ik op de bank plof nog ff een heel leuk berichtje. Ik doe mee aan de droombaanreis van Huub van Zwieten! Ik heb de reis gewonnen. Dus dat wat mijn inspiratiebron was om deze blog te beginnen mag ik nu ook nog meemaken. Web 4.0 zoals het bedoeld is! Via de site Hart en Ziel van de Volkskrant was het mogelijk om je aan te melden voor deze reis. Je moest beschrijven waarom je deze reis graag wilde maken. En ik mag dus mee. Ik ben al begonnen. Het is een reis die voornamelijk per mail plaats vindt. Ik kreeg vorige week zaterdag het prachtige koffietafelboek van Marijn is klaar met werken in de brievenbus. Een prachtig boek met veel foto's en natuurlijk het verhaal van Marijn. Ik had het al gelezen maar heb het met veel plezier nog een keer gelezen. Vandaag heb ik mijn tweede opdracht gemaakt en ingestuurd. Er hoort ook nog een droombaandag bij. Ik ben benieuwd. Op de site van Hart en Ziel is het mogelijk om medereizigers te ontmoeten en te leren kennen. Dat lukt tot nu toe nog niet echt maar dat komt nog wel. Ik moet even de tijd nemen om me erin te verdiepen. Komt allemaal goed. Met een beetje geluk lukt het om morgen mijn opdracht af te ronden en dan kan ik mijn tijd weer aan leukere dingen besteden.

Jump!

Hoog tijd om weer even een stukje te schrijven. Doordat de kinderen deze en vorige week vakantie hebben moet ik even wat rustiger aan doen. Dat geeft me mooi de tijd om de zaken even vanaf een afstandje te bekijken.


Één activiteit heb ik wel ondernomen vorige week. Ik heb mijn eerste Jump! gemaakt. Onder de enthousiaste begeleiding van Ineke Hurkmans heb ik samen met 5 andere vrouwen gejumpt.  Een Jump! is een groeistap. Dit kan een ontwikkeling zijn waar je voor wil gaan of een doel wat je wil bereiken. Dit doe je samen in een groepje met ander vrouwen. Want ja, helaas voor de heren maar deze leuke bijeenkomsten zijn alleen voor vrouwen! Ik vond het een bijzondere ervaring. Door in een groep naar je eigen ontwikkeling te kijken op dit moment wordt het een en ander toch weer helderder.


Als ik dit betrek op de vormgeving van MijnDroomfabriek, die nog steeds in volle gang is, zie ik dat ik zélf op dit moment mijn grootste belemmering ben. Kan ik het wel? en wat kan ik dan wel? zijn vragen die op onzekere momenten door mijn hoofd spelen. Door me hier bewust van te zijn kan ik aan de slag om deze vragen te beantwoorden. De reflectie die ik momenteel aan het schrijven ben voor de opleiding helpt daar zeker ook bij. Een van mijn leerdoelen die ik mezelf gesteld heb, is het houden van een elevatorpitch. Die ga ik binnenkort ook daadwerkelijk opnemen. Hierin vertel ik wie ik ben, wat ik te bieden heb en op welke manier ik mijn talenten in ga zetten.


Gelukkig voel ik ook ontzettend veel energie in mij. Ik vind het heel leuk om te merken dat ik 's morgens om half 8 gewoon uitgerust wakker wordt. Dat is lange tijd wel heel anders geweest. Ik was moe en bleef moe. Nu ik bezig ben met dingen die me energie geven merk ik dat het wel gewoon kan, uitgerust wakker worden. Een heerlijk gevoel!


Het is een leuk proces waar ik in zit. Plannen maken, doen wat ik leuk vind, activiteiten zoeken en bezoeken die me energie geven, het twittergebeuren leren kennen en doorgronden. Er klinkt een belofte in door. Die belofte ga ik waarmaken. Stapje voor stapje kom ik dichter bij mijn doel. De maand mei wordt een maand vol interessante en inspirerende gebeurtenissen. Het start met de door mij georganiseerde Durftevragen-workshop in Roermond. Ingeborg van Meggelen komt deze Durftevragen geven. Daarnaast ga ik ook de workshop Get Social van Jeanet Bathoorn volgen. Marco Borsato ga ik samen met mijn man en dochter bezoeken in het Gelredome! Ik lever echt mijn allerlaatste rapport in voor de opleiding en ik ga naar de masterclass van David de Kock. Kortom een supermaand waarin ik ook nog de nodige stappen wil zetten met het opstarten van MijnDroomfabriek!